Wildbeheereenheid Overbetuwe Oost
Natuurbeheerorganisatie in de gemeente Lingewaard
Een Wildbeheereenheid (WBE) is een vrijwillig regionaal samenwerkingsverband van jagers. Vaak gaat deze samenwerking verder dan alleen de samenwerking tussen de jagers onderling. Zo zijn boeren, grondeigenaren en natuurorganisaties vaak betrokken bij het werk van de Wildbeheereenheid. De samenwerking zorgt ervoor dat het wild, dat in het werkgebied van de 
Wildbeheereenheid voorkomt, optimaal beheerd wordt. De wildbeheereenheden zijn doorgaans op haar beurt aangesloten bij de KNJV of NOJG, beide overkoepelde organisaties van jagers en grondeigenaren met als doelstelling de jacht in Nederland optimaal te regelen. Een Wildbeheereenheid ontvangt veelal geen subsidies van welke overheid dan ook. In plaats daarvan zijn er incidentele, al dan niet regionale, donateurs die het werk van de Wildbeheereenheid ondersteunen. De meeste wildbeheereenheden staan als een vereniging te boek.
De Wildbeheereenheden hebben in de Wet natuurbescherming, die ingegaan is op 1 januari 2017 een wettelijke status gekregen. Zij werken nauwgezet samen met de Faunabeheereenheid van de provincie waarin het werkgebied van de Wildbeheereenheid gelegen is.
De Wildbeheereenheid heeft als primaire taak het bevorderen van een evenwichtige fauna. De basis hiervan ligt bij het opstellen van een wildbeheerplan, eventueel aangevuld met aparte beheerplannen voor grofwild (ree, damhert, edelhert en wild zwijn) welke een veel groter leefgebied hebben dan kleinwild (haas, fazant, konijn, duif, wilde eend en de patrijs). Daarnaast draagt men de zorg voor een juiste uitvoering van het beheer en schadebestrijding van schade en/of ernstige overlast veroorzakende wildsoorten. Een onderdeel van het wildbeheerplan vormt de inventarisatie,- en afschotlijst. De inventarisatielijst wordt in het voorjaar aan de hand van uitgebreide tellingen vastgesteld. Hierin wordt vastgelegd in welke hoeveelheden het wild en andere diersoorten voorkomen. Aan de hand van deze inventarisatie wordt afgesproken wat de afschotdoelstellingen voor het komende seizoen zullen zijn. De jagers, die eigenlijk het uitvoerende orgaan van een Wildbeheereenheid zijn, conformeren zich aan deze afspraken.
Vanwege de doorgaans grote kennis van voorkomende soorten in het veld gelden veel Wildbeheereenheden als klankbord voor politie, lokale en provinciale overheden, en andere natuurorganisaties die in het werkgebied werkzaam zijn. Door deze positieve samenwerking zijn provincies en gemeenten vaak alleen dan bereid om hun gronden als jachtgronden te verhuren wanneer dit direct aan een Wildbeheereenheid vergeven kan worden.
De Wildbeheereenheid verhuurt de gronden doorgaans door aan de betreffende jager in het gebied. Veel Wildbeheereenheden dragen ook daadwerkelijk bij aan het toezicht in de buitengebieden. Hiervoor heeft men zelf Jachtopzichters (die tevens Buitengewoon Opsporings Ambtenaar zijn) in dienst genomen die niet alleen op de overige burgers letten maar ook duidelijk een controlerende en toezichthoudende functie hebben op haar eigen leden. Op die manier probeert men medewerking aan de politie te verlenen teneinde een veilig buitengebied te kunnen waarborgen en stroperij tegen te gaan.
Wildbeheereenheid voorkomt, optimaal beheerd wordt. De wildbeheereenheden zijn doorgaans op haar beurt aangesloten bij de KNJV of NOJG, beide overkoepelde organisaties van jagers en grondeigenaren met als doelstelling de jacht in Nederland optimaal te regelen. Een Wildbeheereenheid ontvangt veelal geen subsidies van welke overheid dan ook. In plaats daarvan zijn er incidentele, al dan niet regionale, donateurs die het werk van de Wildbeheereenheid ondersteunen. De meeste wildbeheereenheden staan als een vereniging te boek.De Wildbeheereenheden hebben in de Wet natuurbescherming, die ingegaan is op 1 januari 2017 een wettelijke status gekregen. Zij werken nauwgezet samen met de Faunabeheereenheid van de provincie waarin het werkgebied van de Wildbeheereenheid gelegen is.
De Wildbeheereenheid heeft als primaire taak het bevorderen van een evenwichtige fauna. De basis hiervan ligt bij het opstellen van een wildbeheerplan, eventueel aangevuld met aparte beheerplannen voor grofwild (ree, damhert, edelhert en wild zwijn) welke een veel groter leefgebied hebben dan kleinwild (haas, fazant, konijn, duif, wilde eend en de patrijs). Daarnaast draagt men de zorg voor een juiste uitvoering van het beheer en schadebestrijding van schade en/of ernstige overlast veroorzakende wildsoorten. Een onderdeel van het wildbeheerplan vormt de inventarisatie,- en afschotlijst. De inventarisatielijst wordt in het voorjaar aan de hand van uitgebreide tellingen vastgesteld. Hierin wordt vastgelegd in welke hoeveelheden het wild en andere diersoorten voorkomen. Aan de hand van deze inventarisatie wordt afgesproken wat de afschotdoelstellingen voor het komende seizoen zullen zijn. De jagers, die eigenlijk het uitvoerende orgaan van een Wildbeheereenheid zijn, conformeren zich aan deze afspraken.
Vanwege de doorgaans grote kennis van voorkomende soorten in het veld gelden veel Wildbeheereenheden als klankbord voor politie, lokale en provinciale overheden, en andere natuurorganisaties die in het werkgebied werkzaam zijn. Door deze positieve samenwerking zijn provincies en gemeenten vaak alleen dan bereid om hun gronden als jachtgronden te verhuren wanneer dit direct aan een Wildbeheereenheid vergeven kan worden.
De Wildbeheereenheid verhuurt de gronden doorgaans door aan de betreffende jager in het gebied. Veel Wildbeheereenheden dragen ook daadwerkelijk bij aan het toezicht in de buitengebieden. Hiervoor heeft men zelf Jachtopzichters (die tevens Buitengewoon Opsporings Ambtenaar zijn) in dienst genomen die niet alleen op de overige burgers letten maar ook duidelijk een controlerende en toezichthoudende functie hebben op haar eigen leden. Op die manier probeert men medewerking aan de politie te verlenen teneinde een veilig buitengebied te kunnen waarborgen en stroperij tegen te gaan.